Dbanie o higienę u osób starszych jest bardzo ważne. Nie zawsze jest to łatwe zadanie. Możemy spotkać się z sytuacją, w której senior nie będzie chciał się umyć. Czasami starsza osoba stosuje wymówki, np. upiera się, że jest czysta, że dopiero co się myła, a okazuje się, że miało to miejsce kilka dni wcześniej. Może też twierdzić, że nie musi się myć, bo się nie pobrudziła, albo odkładać tę czynność w czasie, np. mówiąc: „umyję się jutro, bo dzisiaj jestem zmęczona”, a kiedy nadejdzie owo jutro, pojawia się kolejna, inna wymówka. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy senior ma problem z nietrzymaniem moczu. Starsi ludzie nieraz mają osłabiony zmysł węchu i mogą nie zdawać sobie sprawy, że czuć od nich nieprzyjemny zapach spowodowany brakiem higieny. Co wtedy robić?

Powinniśmy na początku poobserwować starszą osobę i poszukać przyczyny. Nie należy od razu zakładać, że senior to robi złośliwie. Spróbujmy podejść do niego z delikatnością i wyrozumiałością, bo niechęć do mycia się może być spowodowana np. chorobą. Choroba sprawia, że starsza osoba staje się mniej sprawna, przez co może odczuwać lęk przed upadkiem w łazience. W tej sytuacji spróbujmy zadbać o niezbędne zabezpieczenia w tym pomieszczeniu, aby zmniejszyć tę obawę u seniora. Zadbajmy o to, żeby przy wannie lub prysznicu były poręcze do przytrzymywania się, stołek, krzesełko pod prysznicem lub ławeczka do zamocowania na wannie. Niezbędne będą maty antypoślizgowe zarówno na podłodze jak i w wannie lub pod prysznicem. Przede wszystkim zaoferujmy swoją pomoc starszej osobie. Zaproponujmy, że będziemy ją asekurować podczas wchodzenia do wanny i wychodzenia z niej, a podczas mycia będziemy ją przytrzymywać i uważać, żeby się nie przewróciła. Takie poczucie wsparcia może sprawić, że senior chętniej zdecyduje się na kąpiel.

Niechęć starszej osoby do umycia się może być spowodowana poczuciem skrępowania czyjąś obecnością w łazience, zwłaszcza jeśli jest to osoba z poza rodziny. W tej sytuacji musimy się postarać o zdobycie jej zaufania. Wciąż powinniśmy być delikatni i zapewnić jej poczucie intymności. Możemy zaproponować, że wejdzie do wanny okryta ręcznikiem, który wspólnie zdejmiemy po zanurzeniu się w wannie, a przy wychodzeniu z wanny znów ją osłonimy ręcznikiem nie podglądając jej. Jeżeli senior nie jest na tyle sprawny, żeby sam wejść do wanny lub pod prysznic, postarajmy się zadbać o miłą i relaksującą atmosferę, o to żeby w łazience było ciepło, żeby wanna była ciepła, wykonujmy wszystkie czynności spokojnie, nie spiesząc się. Jeżeli mamy możliwość, możemy puścić relaksacyjną muzykę. To może bardziej zachęcić seniora do kąpieli, a także pozwoli zmniejszyć jego lęk. Kiedy kąpiel będzie się kojarzyła mu się z czymś przyjemnym, chętniej będzie z niej korzystał. Jeśli jego stan zdrowia na to pozwala, angażujmy go, żeby robił sam to, co jeszcze może robić, np. żeby sam umył się pod pachami. Możemy podpowiadać mu, jakie czynności ma po kolei wykonać. Jeśli będzie miał problem z umyciem jakiejś części ciała, pomóżmy mu. Kiedy będziemy sami myć seniora, informujmy go, co będziemy robić w danym momencie. Będzie spokojniejszy, gdy będzie wiedział, co chcemy zrobić. Bądźmy mili i zwracajmy się do niego spokojnym tonem głosu.

Niekiedy senior z demencją po prostu zapomina, że ma się umyć. Może się zdarzyć, że wejdzie do łazienki i wyjdzie z niej suchy. Nie będzie pamiętał, czy się umył, czy nie. Może też nie pamiętać, jak należy się myć oraz po co w ogóle przyszedł do łazienki. Osobie, która zapomina się umyć, możemy przypominać, że ma to zrobić lub towarzyszyć jej podczas tych czynności. Senior w zaawansowanym stadium demencji, może zachowywać się agresywnie i nie chcieć się rozebrać. Może np. bać się, że w łazience lub jej pobliżu są postacie, które go podglądają i chcą mu zrobić krzywdę (jakieś wyimaginowane osoby). W tej sytuacji możemy przejść razem z nim po mieszkaniu, zwłaszcza w pobliżu łazienki i rozejrzeć się, czy na pewno tam nikogo nie ma. Zapewnijmy starszą osobę, że nie wpuścimy nikogo obcego do łazienki i będziemy pilnować, żeby w jej pobliżu nikt taki się nie pojawił. Gdy będzie wiedziała, że ktoś pilnuje i czuwa, będzie miała większe poczucie bezpieczeństwa.

Kiedy rozpoznamy powód, dla którego starsza osoba nie chce się myć, zastanówmy się, jak możemy jej pomóc. Użyjmy empatii – wyobraźmy sobie siebie w tej sytuacji i pomyślmy, co mogłoby nas przekonać. Potraktujmy poważnie każdą obawę, nawet najbardziej błahą. Spróbujmy zdobyć zaufanie seniora poprzez zapewnienie mu spokojnej atmosfery oraz uszanowanie jego intymności. Nie komentujmy, nie wyśmiewajmy, nie oceniajmy. Bądźmy wyrozumiali i nie róbmy nic za wszelką cenę. Czasem lepiej odpuścić pewne czynności i zaczekać, aż senior nabierze do nas więcej zaufania, aż będzie wyrażał więcej chęci, żeby się umyć. Wtedy możemy powoli stopniowo dołączać kolejne elementy kąpieli. Starajmy się wprowadzić rutynę, żeby starsza osoba przyzwyczaiła się, że mycie jest codziennie o tej samej porze. Znajomość planu dnia pozwoli jej przygotować się psychicznie, nastawić się na to, co ma nastąpić. Przed kąpielą warto jest poruszać przyjemne tematy w rozmowie, żeby senior nie był rozdrażniony wchodząc do łazienki. Rozmawiajmy np. o tym, co lubi robić, a jeśli wiemy, co lubi, możemy zaproponować, że zajmiemy się tym wspólnie po kąpieli.